Իրանը պատրաստվում է հակահարված տալ Միացյալ Նահանգներին Մերձավոր Արևելքում՝ հաղորդել է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուսի Telegram ալիքը։ Ավելի վաղ հաղորդվել էր, որ «ամերիկացիները սխալ հաշվարկներ են արել», քանի որ Իրանը նախկինում տարհանել էր բոլոր նյութերը երեք միջուկային օբյեկտներից, որոնք հարված էին ստացել ԱՄՆ-ի կողմից։               
 

«Կուտակային համակարգի միջոցները պետք է կապիտալացնել և թողնել Հայաստանում»

«Կուտակային համակարգի միջոցները պետք է  կապիտալացնել և թողնել Հայաստանում»
22.06.2018 | 01:56

Մինչ խորհրդարանը երկրորդ ընթերցմամբ ընդունեց կառավարության ներկայացրած «Կուտակային կենսաթոշակային համակարգի մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու օրինագիծը, հրաժարականից հետ կանգնած աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարար Մանե Թանդիլյանը վստահեցնում է. «1-2 շաբաթվա ընթացքում նախարարարությունը կներկայացնի օրենքի փոփոխությունների նախագիծ, որը կդրվի հանրային քննարկման, այնուհետև կհանձնվի կառավարության դատին: Մենք պատրաստվում ենք փոփոխությունները ներկայացնելու խորհրդարանի հաստատմանը աշնանային նստաշրջանին՝ նպատակ ունենալով առաջարկվող փոփոխությունները ներդնել 2019 թ. հունվարի 1-ից»: Հավելենք, որ հուլիսի 1-ից կուտակային կենսաթոշակների պարտադիր բաղադրիչն ամբողջովին ուժի մեջ կմտնի, համակարգին կմիանա ևս 80 հազար քաղաքացի: Ի դեպ, հուլիսի 1-ից քաղաքացիները կվճարեն իրենց աշխատավարձի 2,5 տոկոսը, իսկ պետությունը դրան կավելացնի 7,5 տոկոս: Այդուհանդերձ, նոր կառավարության համար այն փորձաքար է: Տնտեսագետ ԹԱԹՈՒԼ ՄԿՐՏՉՅԱՆԸ «Իրատեսի» հետ զրույցում մի քանի նկատառում ներկայացրեց օրինագծի առնչությամբ:

-Պարտադիր կուտակային համակարգը ներդրվեց, չնայած նոր կառավարության անդամների մեծ մասը ժամանակին դեմ էր այս նախագծին: Ստացվում է` այլընտրանք չունեի՞ն:
-Անկախ այն բանից, թե ովքեր կձևավորեին նոր կառավարությունը, ստիպված էին պարտադիր բաղադրիչը ներդնել: Ի սկզբանե պետք է քննարկվեր՝ արդյոք պե՞տք է նման համակարգ մեր երկրին, անգամ հանրաքվե անցկացնելու ճանապարհով պետք է որոշվեր դրա կիրառությունը, որովհետև մարդուն չես կարող պարտադրել, որ այսօրվա եկամուտներից կատարի կուտակումներ թոշակային տարիքում բարձր թոշակ ստանալու համար: Սա պետք է լիներ կամավորության սկզբունքով: Բայց քանի որ չորս տարի այդ ճանապարհն արդեն անցել ենք, ինչպես ասում են, գետանցման ժամանակ ձիերը չեն փոխում:
-Չկա՞ր այլ լուծում ստեղծված իրավիճակում:
-Այլ լուծում կա, բայց դա շատ թանկ կնստի մեր երկրի վրա: Պարտադիրի ներդրմամբ կատարվել է միջազգային մրցույթ, որտեղ երեք ֆոնդերի կառավարիչներ են հաղթել և ստանձնել են մեր միջոցները կառավարելու իրավունք: Դրանք միջազգային հեղինակավոր կազմակերպություններ են, որոնք երկրների հետ աշխատում են՝ ելնելով նրանց ֆինանսական կարգապահության և բարեխղճության մասին ձևավորված պատկերացումներից, որոնք նույնացվում են նաև երկրների ֆինանսական հեղինակության հետ: Պարտադիրից իմպերատիվ հրաժարվելը ուղղակի հարված էր այդ հեղինակությանը, ինչը մեր երկրի պարագայում անթույլատրելի է ու շատ մեծ ճոխություն կլիներ: Մենք հաճախ դիմում ենք միջազգային ֆինանսական տարբեր կառույցների` վարկեր ստանալու, և մեր երկրի վարկանիշը վարկերի տրամադրման, տոկոսադրույքների, ժամկետների որոշման և նմանատիպ այլ հարցերում որոշումների ընդունման հիմք է: Ճանապարհի կեսին պարտադիրից հրաժարվելով, մենք կդառնայինք անբարեխիղճ ու անվստահելի գործընկեր: Նման հեռանկարի պարագայում մեզ համար փողը կթանկանար, երկարաժամկետ փողերի ակնկալիք չէինք ունենա: Երկրորդեմ` պարտադիր բաղադրիչի կիրառման քննարկումները պետք է ծավալվեին համակարգի ներդրման սկզբնական փուլում, բայց արդեն չորս տարի է` պետական ապարատի 210 հազար ծառայողներ, աշխատողներ արդեն վճարել են և ունեն բավականին մեծ գումարներ իրենց կուտակային հաշիվների վրա, որոնք կառավարում են այդ հեղինակավոր ֆոնդերը, այլևս հետքայլ չկա: Ժողովրդական խոսքով ասած` «Էշ նստելը մի ամոթ է, իջնելը՝ երկու»:
-Որոշ տնտեսագետների կարծիքով, հարկավոր էր որոշակի փոփոխություններով այլ լուծումներ տալ օրենքին: Դա ինչպե՞ս է հնարավոր:
-Այդ կարծիքներում կա որոշակի իրատեսություն: Օրինակ, եկամուտների կապիտալացումը ոչ թե թողնել 40 տարվա պահանջով, այլ կրճատել ու դարձնել, ենթադրենք, 20 կամ 15 տարով: Այլ բան է, որ պարտադիրի հետաձգումը կրկին սահմանադրականության խնդիր է ստեղծելու: Շատ էական են նաև օրենքի կիրառման ժամանակ ճիշտ կարգավորումները, որպեսզի հանրությունը կարողանա յուրաքանչյուր 10 տարին մեկ իր եկամուտները կապիտալացնել: Միջին և բարձր աշխատավարձ ստացող մարդիկ այդ ֆոնդերում ձևավորում են բավականին լուրջ միջոցներ: Եթե յուրաքանչյուր 20 տարին մեկ նրանց հնարավորություն տրվի որոշակի ուղղվածությամբ այդ գումարները կապիտալացնելու, այսօր ոչ մեկի մեջ կասկած չի առաջանա իր գումարների հեռանկարի վերաբերյալ: Կուտակային համակարգի հիմնական խնդիրը ծագում է ֆոնդերում գումարների ներդրման երկարաժամկետության և դրանով պայմանավորված անորոշությունների պատճառով: Ցանկացած նման երկար հորիզոն անխուսափելի է դարձնում միջոցների արժեզրկման վտանգը: Այսինքն, որևէ երաշխիք չկա, եթե անգամ այն տոկոսները, որոնք կառավարման ընթացքում, որպես փոխհատուցում ստանաս, կփրկեն քո միջոցները արժեզրկումից: Համարժեք գնողունակության խնդիր կա: Իսկ եթե միջոցները կապիտալացնեն, հնարավորություն կլինի աճող ինֆլյացիայի դեպքում միջոցները փրկել արժեզրկումից:
-Նախարարն այսօր խոսում է առաջիկայում օրենքում լուրջ բարեփոխումներ անելու մասին, այսինքն, ամեն դեպքում կա՞ տարբերակ որոշակի ձևափոխումներ անելու պարտադիր բաղադրիչի հետ կապված:
-Մրցույթը հայտարարվել է հստակ պայմանով: 2014-ից կիրառվելու է պարտադիրը պետական ապարատի որոշակի թվով մարդկանց համար, հետո նաև մյուսների դեպքում է նույն օրենքը գործելու: Հաղթող ֆոնդերի կառավարիչներն այն ակնկալիքով են ստանձնել այս պարտավորությունը, որ չորս տարի ունենալու են 210 հազար շահառուների միջոցներ, 2018-ից էլ` ևս 80 հազարի: Քանի որ այս պայմանները օրենքում ամրագրել ես ու այդ կառավարիչներին էլ խոստացել ես, որ դրանք կատարելու ես, հիմա հետքայլի հնարավորություն չունես: Այդուհանդերձ, կան որոշակի տարբերակներ, որոնք պետք է կիրառվեն: Բացի միջոցների կապիտալացումից, հարկավոր է նաև այնպես անել, որ այդ միջոցների զգալի մասը երկրից դուրս չգա: Ի վերջո, այս օրենքի գերխնդիրը երկրի համար «երկար» փողեր ստեղծելն է, որոնք կաշխատեն Հայաստանի տնտեսությունում: Եթե «երկար» փողեր ստեղծել են 40 տարվա կտրվածքով, ու դրանք պետք է երկրից դուրս գան և չաշխատեն մեր տնտեսության համար, այս ամենն անիմաստ է դառնում: 120 մլրդ ներդրված է պետական արժեթղթերում, 50 մլրդ էլ դրսում է ներդրված, բայց անգամ 50 միլիարդն էլ Հայաստանի տնտեսության համար լուրջ գումար է: 120 մլրդ ներդրված է պետական արժեթղթերում, որը ինչ-որ առումով հասկանալի է, որովհետև դրանք պետական պարտք են ֆինանսավորում: Հարկավոր է ստեղծել մեխանիզմներ, ենթակառուցվածքներ, որպեսզի այդ միջոցներն էլ մնան Հայաստանում և արդյունք ստեղծեն, դրանցից հարկեր վճարվեն, որով կարելի է պետական պարտքը սպասարկել:


Զրույցը՝ Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 3321

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ